ماسک هاتو از مدیکالاطب بگیر

قطرات عفونی و آئروسل

آئروسل عفونی مجموعه ای از ذرات مملو از عوامل بیماری زا در هوا است که معمولاً قطر آنها زیر 5-10 میکرومتر است [22]. انتقال آئروسل زمانی اتفاق می افتد که آئروسل های عفونی توسط فرد عفونی تولید شوند ، پاتوژن برای مدتی در هوا زنده بماند و به بافت های هدف که پاتوژن در آنها عفونت را شروع می کند ، می توان با آئروسل دسترسی پیدا کرد [22]. ذرات μ10 میکرومتر ذرات قابل تنفسی در نظر گرفته می شوند که قادر به رسیدن به مجاری هوایی تحتانی هستند ، در حالی که ذرات با 10 تا 100 میکرومتر ذرات قابل تعویض هستند که برای رسیدن به مجاری هوایی فوقانی محدود هستند [23].

کارهای اخیر نشان داده است که عطسه و سرفه نه تنها قطرات مخاطی-بزاقی ایجاد می کند ، بلکه یک گاز آشفته چند فازی (یک پفک) با یک ترکیب بسیار متنوع و فرار ایجاد می کند که می تواند 7-8 متر طول داشته باشد (شکل 1) [21]. نکته قابل توجه ، تأثیر این یافته بر عفونت ها هنوز ناشناخته است. قطره های بزرگ ممکن است سریعتر از تبخیر ته نشین شوند و این امر باعث آلودگی مجاورت فوری فرد آلوده می شود. متناوباً ، جو مرطوب و گرم درون ابر گاز متلاطم ممکن است از تبخیر برای مدت زمان طولانی تر از قطرات جدا شده جلوگیری کند ، بنابراین انتقال آئروسل را تقلید می کند. در مقابل ، قطرات کوچک ممکن است سریعتر از ته نشینی تشکیل شده و "هسته های قطره" واقعی یا آئروسل ها را تشکیل دهند.
یک پرونده خارجی که دارای یک تصویر ، تصویر و غیره است. نام شی 13756_2020_763_Fig1_HTML.jpg است
عکس. 1

ابر گاز آشفته چند فاز از عطسه انسان. چاپ مجدد با اجازه کتبی از JAMA [21]

بیشتر دانش در مورد آئروسل ها از ذرات تجربی تولید شده در ماشین به دست آمده است ، که برون یابی به محیط بالینی را دشوار می کند. آئروسل با 10٪ ذرات بیشتر از 8 میکرومتر ممکن است با تنفس ، گفتگو یا آواز تولید شود [13 ، 24] ، در حالی که در سرفه طبیعی 99٪ ذرات بزرگتر از 8 میکرومتر هستند و بنابراین بیشتر قطرات را نشان می دهند [25].
شواهد بالینی برای انتقال واقعی SARS-CoV-2 توسط آئروسل در انسان؟

یک مطالعه اخیر آزمایشگاهی نشان داد که SARS-CoV-2 بصورت تصفیه شده بصورت مصنوعی در هوا زنده می ماند تا زمانی که SARS-CoV-1 وجود داشته باشد و حتی بیشتر بر روی سطوح باقی بماند ، از آنجا که ممکن است توسط هوای متلاطم دوباره به حالت تعلیق درآید. با این حال ، این نتایج در شرایط آزمایشگاهی با مشاهده R0 در حدود 2 و کاهش سریع بروز SARS-CoV-2 پس از محدود کردن معاشرت در سوئیس به کمتر از 5 نفر سازگار نیست [15].

چندین مطالعه بالینی SARS-CoV-2 RNA را در نمونه های هوا و آلودگی قابل توجه محیطی شناسایی کرده اند ، اما بدون مستند سازی ویروس زنده [27-30]. این نشان می دهد که SARS-CoV-2 به عنوان ذرات کوچک و ویروس آلوده در محیط توالت ، از طریق تماس با fomites و از بیماران آلوده به محیط زیست ریخته می شود ، اما باز هم این ثابت نمی کند که با آئروسل های عفونی مطابقت دارد [27-29] . بر این اساس ، جریان هوا می تواند ذرات را با RNA ویروسی در یک اتاق پراکنده کند. با این حال ، این ثابت نمی کند که COVID-19 یک بیماری واقعاً منتقل شده توسط آئروسل است.

https://medicalateb.com/product/%d9%85%d8%a7%d8%b3%da%a9-3-%d9%84%d8%a7%db%8c%d9%87-%d8%b2%d8%b1%d8%af/

در مقابل ، ویروس قابل انتقال از شیوع MERS-CoV در کره جنوبی از نمونه های fomite کشت شده است [31]. چنین داده هایی منجر به این شده است که دستورالعمل ها به اتفاق آرا علاوه بر اقدامات احتیاطی مربوط به قطره و تکثیر بهداشت دقیق دست ، نیاز به جدا شدن از تماس داشته باشند.

فراتر از SARS-CoV-2 ، بیماران مبتلا به آنفلوانزا ، کرونا- و رینو ویروس انسانی ذرات کوچک آئروسل <5 میکرومتر را در تنفس بازدم می ریزند [32]. برای آنفلوانزا می توان ویروس زنده را از چنین آئروسل ها کشت داد [24]. یان و همکاران ویروس عفونی را در 39٪ از آئروسل های خوب جمع شده از نفس بیماران آنفلوانزا جدا کردند ، اما با غلظت 4 چوب کمتر از سواب های حلق ، که ممکن است انتقال را در یک زمینه بالینی زیر سوال ببرد [33]. ذرات معلق در هوای هوای بازدم (<5um) منعکس کننده عفونت در ریه است. عطسه و سرفه برای تولید آئروسل عفونی لازم نبود. نتیجه گیری این بود که عفونت آنفلوانزا در مجاری هوایی فوقانی و تحتانی تقسیم می شود و به همین ترتیب رفتار مستقیمی دارد [33].

علیرغم این داده ها نشان می دهد که آئروسل های آنفولانزا مسری در یک زمینه تجربی ، با اقدامات احتیاطی قطره در عمل بالینی با موفقیت از انتقال آن جلوگیری شده است ، و باعث ایجاد تردید در تعمیم یافتگی این یافته های آزمایشگاهی تجربی در محیط بالینی می شود.

سرانجام ، SARS-1 زنده در آئروسل هایی که توسط یک فرد عفونی ساطع شده یا تولید می شود ، شناسایی نشده است. عفونت تجربی در SARS-1 هرگز از طریق مسیر آئروسل اثبات نشده است [22].
SARS-CoV-2 توسط قطرات با دامنه> 2 متر منتقل می شود

بر اساس موارد فوق ، انتقال عفونتهای تنفسی را نمی توان در انتقال قطرات کلاسیک در محدوده <2 متر و انتقال آئروسل بیش از فاصله 2 متر دو قطبی کرد (شکل 2). در عوض ، مطالعات جدید تر ، قطرات را برای حرکت در هوا برای بیش از 2 و حداکثر 8 متر توصیف می کنند - به اندازه کافی طولانی که در طبقه بندی معمول عفونت "قطره" قرار نگیرند. دامنه قطره فرض <1-2 متر عمدتا بر اساس یک انتشار fr است

ماسک های تنفسی یا ماسک های پرستاری؟

اهداف

برای تعیین خطر انتقال SARS-CoV-2 توسط آئروسل ها ، ارائه شواهدی در مورد استفاده منطقی از ماسک ها ، و بحث درباره اقدامات اضافی مهم برای محافظت از کارکنان مراقبت های بهداشتی از COVID-19.
مواد و روش ها

بررسی ادبیات و نظر کارشناسی.
نتیجه گیری کوتاه

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7336106/

SARS-CoV-2 ، عامل ایجاد کننده COVID-19 ، در نظر گرفته می شود که از طریق قطره به جای آئروسل منتقل شود ، اما قطرات با پشتیبانی از جریان هوا جهت دار ممکن است بیش از 2 متر گسترش یابد. از چندین کشور گزارش شده است که میزان بالای عفونت COVID-19 در کارکنان بهداشت و درمان (HCW) گزارش شده است. ماسک های تنفسی مانند ماسک فیلتر کننده قطعه صورت (FFP) 2 برای محافظت از HCW طراحی شده اند ، در حالی که ماسک های جراحی در اصل برای محافظت از بیماران (به عنوان مثال ، در حین جراحی) در نظر گرفته شده است. با این وجود به نظر می رسد ماسک های جراحی استاندارد با کیفیت بالا (نوع II / IIR مطابق با استاندارد اروپا EN 14683) به اندازه ماسک های FFP2 در جلوگیری از عفونت های ویروسی HCW مربوط به قطره که از آنفلوانزا یا SARS گزارش شده است ، م effectiveثر هستند. تاکنون هیچ آزمایش آزمایشی رو در رو با این ماسک ها برای COVID-19 منتشر نشده است. هیچ یک از دو نوع ماسک به طور کامل از انتقال جلوگیری نمی کند ، که ممکن است به دلیل نامناسب بودن حمل و نقل و مسیرهای انتقال دیگر باشد. بنابراین ، رعایت مجموعه ای از اقدامات کنترل عفونت از جمله بهداشت کامل دست مهم است. در طی روش های پر خطر ، ممکن است قطرات و آئروسل تولید شود ، به همین دلیل دستگاه تنفس برای این مداخلات نشان داده می شود.
کلمات کلیدی: COVID-19 ، SARS-CoV-2 ، آئروسل ، قطره ، کنترل عفونت ، انتقال ، ماسک
قابل اعتماد و متخصص:
زمینه

در مورد حفاظت مطلوب از کارکنان مراقبت های بهداشتی (HCW) ، نگرانی در مورد استفاده از ماسک های جراحی در مقابل دستگاه تنفس (مانند FFP2 یا N95) هنگام مراقبت از بیماران COVID-19 در مراکز بهداشتی وجود دارد. سوالات زیادی از موسسات مراقبت های بهداشتی و HCWs در مورد اینکه آیا ماسک های جراحی در هنگام مراقبت از بیمار مبتلا به COVID-19 در مقایسه با دستگاه تنفس محافظت کافی دارند ، وجود دارد.

هدف این مقاله بررسی اپیدمیولوژی COVID-19 در HCWs ، تفسیر داده های علمی در مورد آئروسل در مقابل انتقال قطرات SARS-CoV-2 (عامل ایجاد کننده COVID-19) ، برای مقایسه ویژگی های اساسی بین ماسک های جراحی است. و تنفس ، و ارزیابی شواهد محافظت بین این دو نوع ماسک. این مبنای علمی برای توصیه های فعلی در مورد استفاده از ماسک های جراحی در مقابل تنفس برای HCW در تماس با بیماران COVID-19 فراهم می کند.
اپیدمیولوژی COVID-19 در کارکنان مراقبت های بهداشتی

https://medicalateb.com/product/%d9%85%d8%a7%d8%b3%da%a9-3-%d9%84%d8%a7%db%8c%d9%87-%d8%b2%d8%b1%d8%af/

طی 4 ماه ، بیماری همه گیر COVID-19 باعث بیش از چهار میلیون عفونت مستند و مرگ بیش از 300000 نفر شده است [1]. عفونتهای مربوط به کار HCW در اوایل توصیف شده و بحثهای واضحی را در مورد تجهیزات بهینه محافظت شخصی (PPE) برانگیخته است. وو و همکاران میزان عفونت 3.8٪ را در میان HCW ها در ووهان گزارش کرد [2] ، دیگران گزارش کردند که 29٪ از HCWs آلوده است [3]. در هلند ، 86 مورد از 1′353 HCW (6٪) ، همه با تب و / یا علائم تنفسی ظرف 1 ماه پس از شروع اپیدمی در کشور خود ، SARS-CoV-2 مثبت بودند [4] . مهمتر از همه ، بیش از 3/86 در معرض بیمارانی مبتلا به عفونت COVID-19 قرار نگرفته اند که نشان می دهد ویروس در جامعه وجود دارد. برای ایالات متحده ، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای ایالات متحده (CDC) میزان عفونت متوسط ​​3٪ در HCW را گزارش کردند که احتمالاً به دلیل گزارش کاملتر وضعیت HCW در ایالتهای خاص تا 11٪ است. [5] HCW آلوده نشانگر قرار گرفتن در معرض مراقبت های بهداشتی منحصر به فرد در 55٪ ، تماس خانگی منحصر به فرد در 27٪ و مواجهه انحصاری جامعه در 13٪ بود [5]. در مارس 2020 ، میزان مثبت HCW در یک بیمارستان انگلیسی با غربالگری مبتنی بر علائم ، افزایش نمایی طی 20 روز از 5 به 20 درصد را نشان داد [6]. نکته قابل توجه ، کارکنان با و بدون تماس مستقیم بیمار میزان بروز COVID-19 مشابهی را نشان دادند ، که نشان می دهد بیماری یا انتقال بیماری اکتسابی در بین همکاران بیشتر از انتقال بیمارستانی از بیماران آلوده است [6]. مشاهده اینکه میزان عفونت HCW در این مطالعه با افزایش شیوع در بیمارستان کاهش می یابد ، از این فرضیه که کارمندان بیمارستان عمدتا خارج از محیط مراقبت های بهداشتی آلوده شده اند ، پشتیبانی می کند.

مدیکالاطب

انتقال بالای ویروس کرونا قبلاً برای هر دو ، SARS-1 و MERS گزارش شده است ، بر اساس داده های خاص کشور ، نسبت HCW آلوده از 13 تا 43 درصد است. برای شیوع فردی ، تا 59 درصد افراد مبتلا HCW بودند [7].
مسیرهای انتقال

COVID-19 ممکن است به چهار روش گسترش یابد. سه راه انتقال مستقیم "پیشنهاد شده" عبارتند از: من) با قطرات عفونی که با سرفه یا عطسه به غشای مخاطی (دهان ، بینی ، چشم) رانده می شوند. ب) با استفاده از آئروسل از منابع تأسیس شده مانند تهویه مکانیکی یا برونکوسکوپی ، اما - و این بحث برانگیز است - همچنین ممکن است شامل آواز خواندن یا حتی صحبت کردن باشد. و III) با تماس مستقیم (به عنوان مثال ، بوسه زدن ، لمس دست یا سایر قسمت های a

آشنایی با ماسک 3 لایه زرد

CDC در "مراکز ، مitسسات و دفاتر" (CIO) سازماندهی شده است ، و هر واحد سازمانی فعالیتهای آژانس را در یک زمینه تخصصی خاص انجام می دهد و در عین حال پشتیبانی درون آژانس و به اشتراک گذاری خرید ماسک 3 لایه زرد منابع را برای موضوعات مقطعی و بهداشت خاص ارائه می دهد. تهدیدها به طور کلی ، "دفاتر" CDC به مراکز تقسیم می شوند که به نوبه خود از بخشها و شعب تشکیل شده اند. [6] با این حال ، مرکز بهداشت جهانی و انستیتوی ملی ایمنی و بهداشت شغلی واحدهای مستقل سازمانی هستند و به یک دفتر والدین تعلق ندارند.

از آگوست 2019 ، CIO ها عبارتند از:

    کارگردان
        معاون اصلی مدیر
            معاون مدیر - خدمات بهداشت عمومی و علوم پیاده سازی
                دفتر بهداشت اقلیت ها و عدالت بهداشتی
                مرکز بهداشت جهانی
                مرکز آمادگی و پاسخگویی
                مرکز پشتیبانی ایالتی ، قبیله ای ، محلی و سرزمین
            معاون مدیر - علوم بهداشتی و نظارت
                دفتر علوم
                دفتر علوم و ایمنی آزمایشگاه
                مرکز نظارت ، اپیدمیولوژی و خدمات آزمایشگاهی
                مرکز ملی آمار بهداشت
            معاون مدیر - بیماری های غیر عفونی
                مرکز ملی نقایص مادرزادی و ناتوانی در رشد
                مرکز ملی پیشگیری از بیماری های مزمن و ارتقا Health سلامت
                مرکز ملی بهداشت محیط و آژانس ثبت مواد سمی و بیماریها
                مرکز ملی پیشگیری و کنترل آسیب
            معاون مدیر - بیماری های عفونی
                مرکز ملی ایمن سازی و بیماریهای تنفسی
                مرکز ملی بیماری های عفونی در حال ظهور و مشترک بین انسان و دام (شامل بخش مهاجرت جهانی و قرنطینه است که دستورات قرنطینه را صادر می کند) [25]
                مرکز ملی پیشگیری از HIV / AIDS ، هپاتیت ویروسی ، STD و سل
            موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی
        دفتر مدیر
            رئیس ستاد
            مدیر ارشد عملیاتی
                دفتر منابع انسانی
                دفتر منابع مالی
                دفتر ایمنی ، امنیت و مدیریت دارایی
                دفتر رئیس اطلاعات
            رئیس ارشد پزشکی
            دفتر CDC واشنگتن
            دفتر فرصت های شغلی برابر
            دستیار مدیر - ارتباطات
            دستیار مدیر - علوم آزمایشگاهی و ایمنی
            دستیار مدیر - سیاست و استراتژی

دفتر آمادگی بهداشت عمومی در طی حملات 2001 سیاه زخم اندکی پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001 ایجاد شد. هدف از این کار هماهنگی بین دولت برای پاسخگویی به طیف وسیعی از تهدیدهای تروریسم بیولوژیکی بود. [26]
مکانها

بیشتر مراکز CDC در آتلانتا واقع شده اند. تعداد کمی از مراکز در سایر مکانهای داخلی مستقر یا فعالیت می کنند: [27]

    بخش ملی بیماری های منتقله از طریق بیماری های عفونی مرکز ملی نوظهور و مشترک انسان و دام در فورت کالینز کلرادو مستقر است و شعبه ای در سن خوان پورتوریکو دارد. برنامه Arctic Investigations آن در آنکوراژ ، آلاسکا مستقر است.
    مرکز ملی آمار بهداشت در وهله اول در هایتسویل ، مریلند واقع شده و دارای شعبه ای در پارک تحقیق مثلث در کارولینای شمالی است.
    م primaryسسات ملی ایمنی و بهداشت شغلی مکانهای اصلی سینسیناتی ، اوهایو است. مورگانتاون ، ویرجینیا غربی ؛ پیتزبورگ ، پنسیلوانیا اسپوکن ، واشنگتن؛ و واشنگتن دی سی با شعبه هایی در دنور ، آنکوریج و آتلانتا.
    دفتر CDC واشنگتن در واشنگتن دی سی مستقر است.
    ساختمان 18 ، که در سال 2005 در پردیس CDC اصلی Roybal افتتاح شد (به افتخار نماینده فقید ادوارد آر. رویبال نامگذاری شده است) ، شامل آزمایشگاه برتر BSL4 در ایالات متحده است. [28] [29] [30]

علاوه بر این ، CDC از امکانات قرنطینه در 20 شهر ایالات متحده استفاده می کند [31]
بودجه

بودجه CDC برای سال مالی 2018 11.9 میلیارد دلار است. [32] CDC کمک های مالی را ارائه می دهد که هر ساله به بسیاری از سازمان ها در ارتقا health بهداشت ، ایمنی و آگاهی در سطح جامعه در سراسر ایالات متحده کمک می کند. CDC بیش از 85 درصد بودجه سالانه خود را از طریق این کمک ها اعطا می کند. [33]
نیروی کار

از سال 2021 ، کارمندان CDC تقریباً 15000 پرسنل (از جمله 6000 پیمانکار و 840 افسر سپاه مأمور خدمات بهداشت عمومی ایالات متحده) در 170 شغل داشتند. هشتاد درصد دارای مدرک لیسانس یا بالاتر بودند. تقریباً نیمی از آنها دارای مدرک پیشرفته (فوق لیسانس یا دکترا مانند PhD ، D.O. یا M.D) هستند. [34]

عناوین شغلی رایج CDC شامل مهندس ، حشره شناس ، اپیدمیولوژیست ، زیست شناس ، پزشک ، دامپزشک ، دانشمند رفتاری ، پرستار ، تکنسین پزشکی ، اقتصاددان ، مشاور بهداشت عمومی ، ارتباط دهنده بهداشت ، سم شناس ، شیمی دان ، دانشمند کامپیوتر و آمار شناس است. [35]

CDC همچنین با شماره o کار می کند

جلوگیری از ورد ویروس ها به بدن با ماسک ها

مرکز بیماری های واگیر در تاریخ 1 ژوئیه 1946 به عنوان جانشین برنامه کنترل مالاریای جنگ جهانی دوم در مناطق جنگی [6] از دفتر فعالیت های ملی کنترل مالاریا تاسیس شد. [7]

قبل از تأسیس آن ،  خرید ماسک زرد سازمانهایی با نفوذ جهانی در کنترل مالاریا کمیسیون مالاریا از اتحادیه ملل و بنیاد راکفلر بودند. [8] بنیاد راکفلر از کنترل مالاریا بسیار حمایت کرد ، [8] تلاش کرد تا برخی از تلاشهای دولتها را بر عهده بگیرند و با آژانس همکاری کنند. [9]

آژانس جدید شعبه ای از خدمات بهداشت عمومی ایالات متحده بود و آتلانتا به عنوان محل بیماری مالاریا در جنوب ایالات متحده به عنوان بومی انتخاب شد. [10] آژانس قبل از تصویب نام مرکز بیماری های واگیر در سال 1946 ، نام ها را تغییر داد (به این متن در زیر مراجعه کنید) دفاتر در طبقه ششم ساختمان داوطلب در خیابان Peachtree واقع شده بودند. [11]

با بودجه ای در زمان حدود 1 میلیون دلار ، 59 درصد پرسنل آن با هدف کنترل و ریشه کن کردن مالاریا در ایالات متحده به کاهش پشه و کنترل زیستگاه مشغول بودند [12] (به برنامه ملی ریشه کن کردن مالاریا مراجعه کنید).

در میان 369 کارمند آن ، مشاغل اصلی CDC در اصل حشره شناسی و مهندسی بود. در سالهای اولیه CDC ، بیش از شش و نیم میلیون خانه غبار پاشی شد که عمدتا دارای DDT بودند. در سال 1946 ، فقط هفت افسر پزشکی مشغول کار بودند و یک نمودار اولیه سازمان ، به نوعی تصوراً ، به شکل پشه ترسیم شد. تحت نظر جوزف والتر مونتین ، CDC به دفاع از مسائل بهداشت عمومی ادامه داد و تلاش کرد مسئولیت های خود را در مورد بسیاری از بیماری های واگیر دیگر گسترش دهد. [13]

در سال 1947 ، CDC مبلغی معادل 10 دلار به دانشگاه اموری برای 15 هکتار (61000 متر مربع) زمین در جاده Clifton در شهرستان DeKalb پرداخت ، که از سال 2019 هنوز خانه دفتر مرکزی CDC است. کارمندان CDC پول را برای خرید خریداری کردند. خیرخواه "هدیه" رابرت دبلیو وودروف ، رئیس هیئت مدیره شرکت کوکاکولا بود. وودروف مدت ها بود که به کنترل مالاریا علاقه مند بود ، و این مسئله در مناطقی که برای شکار می رفت مشکل ایجاد کرده بود. در همان سال ، PHS آزمایشگاه طاعون مستقر در سانفرانسیسکو را به عنوان بخش اپیدمیولوژی به CDC منتقل کرد و یک بخش جدید بیماری های دامپزشکی تأسیس شد. [6]
رشد
مرکز بیماری های واگیر در سال 1960 به مقر فعلی خود نقل مکان کرد. ساختمان 1 در سال 1963 به تصویر کشیده شده است.

یک سرویس اطلاعاتی اپیدمیک (EIS) در سال 1951 تاسیس شد ، دلیل اصلی آن نگرانی های جنگ بیولوژیکی ناشی از جنگ کره بود. این برنامه به برنامه آموزش دو ساله تحصیلات تکمیلی در اپیدمیولوژی تبدیل شد و نمونه اولیه آن برای برنامه های آموزشی اپیدمیولوژی صحرایی (FETP) بود که اکنون [در کشورهای مختلفی یافت می شود] ، که نشان دهنده تأثیر CDC در ترویج این مدل در سطح بین المللی است. [14]

ماموریت CDC فراتر از تمرکز اصلی آن در مورد مالاریا بود و شامل بیماریهای مقاربتی بود که بخش بیماریهای Venereal سرویس بهداشت عمومی ایالات متحده (PHS) در سال 1957 به CDC منتقل شد. اندکی پس از آن ، کنترل سل (در سال 1960) منتقل شد. به CDC از PHS ، و سپس در سال 1963 برنامه ایمن سازی ایجاد شد. [15]

این مرکز از تاریخ 1 ژوئیه 1967 از مرکز ملی بیماری های واگیر (NCDC) و از 24 ژوئن 1970 به مرکز کنترل بیماری (CDC) تبدیل شد. در پایان سازماندهی مجدد خدمات بهداشت عمومی از 1966 تا 1973 ، این مرکز به وجود آمد یک آژانس عامل اصلی PHS است. این مرکز از 14 اکتبر 1980 به مرکز کنترل بیماری تغییر نام یافت. [7] در سال 1987 ، مرکز ملی آمار بهداشت بخشی از CDC شد. [16] یک کنگره ایالات متحده کلمات "و پیشگیری" را به عنوان موثر در 27 اکتبر 1992 اضافه کرد. با این حال ، کنگره دستور داد که CDC اولیه به دلیل شناخته شدن نام خود حفظ شود. [17]

از دهه 1990 ، تمرکز CDC گسترش یافته و شامل بیماری های مزمن ، معلولیت ها ، کنترل آسیب ، خطرات محیط کار ، تهدیدهای بهداشت محیط و آمادگی برای تروریسم است. CDC با بیماری های در حال ظهور و سایر خطرات سلامتی ، از جمله نقایص مادرزادی ، ویروس نیل غربی ، چاقی ، آنفلوانزای مرغی ، خوکی و آنفلوانزای همه گیر ، E. coli و بیوتروریسم مقابله می کند. همچنین ثابت می شود که این سازمان عامل مهمی در جلوگیری از سو abuse مصرف پنی سیلین است. در ماه مه 1994 ، CDC اعتراف کرد که از سال 1984 تا 1989 نمونه هایی از بیماری های واگیر را به دولت عراق ارسال کرده است که متعاقباً برای جنگ بیولوژیک مجدداً مورد استفاده قرار گرفت ، از جمله سم بوتولینوم ، ویروس نیل غربی ، یرسینیا پستیس و ویروس تب دنگ.
تاریخچه اخیر
ستاد Arlen Spectre و مرکز عملیات اضطراری

در 21 آوریل 2005 ، مدیر وقت CDC ، جولی گربرینگ ، رسماً از سازماندهی مجدد CDC برای "مقابله با چالش های تهدیدهای بهداشتی قرن 21" خبر داد. [19] او چهار مرکز هماهنگی تأسیس کرد. در سال 2009 ، دولت اوباما این تغییر را دوباره ارزیابی کرد و دستور داد که آنها را به عنوان یک لایه مدیریت غیرضروری برش دهند. [20]

از سال 2013 ، آزمایشگاه های سطح 4 ایمنی زیست CDC از جمله آزمایشگاه های کمی هستند

متبع

مقایسه ماسک های قهوه ای با ماسک های سه لایه زرد

اقدامات احتیاطی مبتنی بر انتقال ، ردیف دوم کنترل عفونت اساسی است و علاوه بر اقدامات احتیاطی استاندارد برای بیمارانی که ممکن است با عوامل عفونی خاصی آلوده شده و یا تحت  ماسک قهوه ای استعمار باشند که احتیاطات اضافی برای جلوگیری از انتقال عفونت لازم است ، مورد استفاده قرار می گیرد.
منبع: راهنمای احتیاط های انزوا
اقدامات احتیاطی تماس بگیرید

برای بیماران مبتلا به عفونت شناخته شده یا مشکوک که نشان دهنده افزایش خطر انتقال تماس است ، از اقدامات احتیاطی استفاده کنید.

    برای جزئیات کامل به رهنمودهای مربوط به اقدامات احتیاطی برای جداسازی مراجعه کنید.

    در صورت موجود بودن در بیمارستان های مراقبت های ویژه ، از قرارگیری مناسب بیمار در یک فضای بیمار یا اتاق اطمینان حاصل کنید. در محیط های مسکونی طولانی مدت و سایر موارد ، تصمیم گیری در مورد قرار دادن اتاق برای تعادل خطرات سایر بیماران را اتخاذ کنید. در محیط های سرپایی ، بیمارانی را که احتیاط احتیاط دارند در اسرع وقت در اتاق معاینه یا اتاقک قرار دهید.

    از وسایل محافظ شخصی (PPE) بطور مناسب از جمله دستکش و روپوش استفاده کنید. ماسک زرد برای تمام فعل و انفعالات که ممکن است در تماس با بیمار یا محیط بیمار باشد ، لباس و دستکش بپوشید. استفاده از PPE هنگام ورود به اتاق و دور انداختن صحیح آن قبل از خارج شدن از اتاق بیمار برای حاوی عوامل بیماری زا انجام می شود.
    حمل و نقل و جابجایی بیماران در خارج از اتاق را برای اهداف پزشکی ضروری محدود کنید. در صورت لزوم حمل و نقل ، جاهای آلوده یا استعمار شده بدن بیمار را بپوشانید. قبل از انتقال بیماران با رعایت نکات احتیاطی ، PPE آلوده را برداشته و دور بریزید و بهداشت دست را انجام دهید. برای رسیدگی به بیمار در محل حمل و نقل ، از PPE تمیز استفاده نکنید.
    از تجهیزات یکبار مصرف یا اختصاصی برای مراقبت از بیمار (به عنوان مثال ، دکمه های فشار خون) استفاده کنید. اگر استفاده معمول از تجهیزات برای چندین بیمار اجتناب ناپذیر است ، قبل از استفاده بر روی بیمار دیگر ، چنین وسایلی را تمیز و ضد عفونی کنید.
    تمیز کردن و ضد عفونی کردن اتاقهای بیماران را با رعایت تمهیدات تمرینی در اولویت قرار دهید تا اطمینان حاصل شود که اتاقها مرتبا تمیز و ضد عفونی می شوند (به عنوان مثال حداقل در روز یا قبل از استفاده توسط بیمار دیگر در صورت سرپایی) با تمرکز بر روی سطوح و تجهیزات اغلب لمس شده در مجاورت بلافاصله صبور.

بالای صفحه
اقدامات احتیاطی قطره

برای بیمارانی که شناخته شده یا مشکوک به آلوده شدن به عوامل بیماری زای منتقل شده توسط قطرات تنفسی هستند که توسط بیماری که سرفه ، عطسه یا صحبت می کند ، ایجاد می شود ، از موارد احتیاط قطره استفاده کنید.

    برای جزئیات کامل به رهنمودهای مربوط به اقدامات احتیاطی برای جداسازی مراجعه کنید.

    کنترل منبع: روی بیمار ماسک بزنید.
    در صورت امکان از قرارگیری مناسب بیمار در یک اتاق واحد اطمینان حاصل کنید. در بیمارستان های مراقبت های حاد ، اگر اتاق های یک نفره در دسترس نیستند ، از توصیه های مربوط به ملاحظات جایگزینی بیمار در راهنمای احتیاط های جداسازی استفاده کنید. در مراقبت های طولانی مدت و سایر شرایط مسکونی ، با توجه به خطرات عفونت برای سایر بیماران در اتاق و گزینه های موجود ، در مورد قرار دادن بیمار به صورت مورد به مورد تصمیم بگیرید. در محیط های سرپایی ، بیمارانی را که به احتیاط قطره نیاز دارند در اسرع وقت در اتاق معاینه یا اتاقک قرار دهید و به بیماران دستور دهید که بهداشت تنفسی / آداب سرفه را رعایت کنند.
    به طور مناسب از وسایل حفاظت شخصی (PPE) استفاده کنید. هنگام ورود به اتاق بیمار یا فضای بیمار ، ماسک بزنید.
    حمل و نقل و جابجایی بیماران در خارج از اتاق را برای اهداف پزشکی ضروری محدود کنید. اگر حمل و نقل یا حرکت در خارج از اتاق لازم است ، به بیمار دستور دهید که از ماسک استفاده کند و آداب بهداشت تنفسی / سرفه را دنبال کند.

بالای صفحه
هشدارهای هوابرد

برای بیماران شناخته شده یا مشکوک به آلودگی به عوامل بیماری زای منتقل شده از طریق هوا (از جمله سل ، سرخک ، آبله مرغان ، هرپس زوستر منتشر شده) از اقدامات احتیاطی در هوا استفاده کنید.

    برای جزئیات کامل به رهنمودهای مربوط به اقدامات احتیاطی برای جداسازی مراجعه کنید.

    کنترل منبع: روی بیمار ماسک بزنید.
    از قرارگیری مناسب بیمار در اتاق ایزوله عفونت در هوا (AIIR) که طبق راهنمای احتیاط های جداسازی ساخته شده است اطمینان حاصل کنید. در تنظیماتی که به دلیل محدودیت منابع مهندسی نمی توان اقدامات احتیاطی هوابرد را اجرا کرد ، پوشاندن بیمار و قرار دادن بیمار در یک اتاق خصوصی با درب بسته احتمال انتقال از طریق هوا را کاهش می دهد تا زمانی که بیمار یا با AIIR به تاسیساتی منتقل شود یا برگردد. خانه
    در صورت وجود سایر پرسنل مراقبت های بهداشتی ایمنی ، ورود پرسنل مراقبت های بهداشتی مستعد به اتاق بیماران شناخته شده یا مشکوک به سرخک ، آبله مرغان ، زوستر منتشر یا آبله را محدود نکنید.
    از تجهیزات محافظت شخصی (PPE) به طور مناسب استفاده کنید ، از جمله دستگاه تنفس با سطح بالاتر و تایید شده NIOSH NIOSH برای پرسنل مراقبت های بهداشتی.
    حمل و نقل و جابجایی بیماران در خارج از اتاق را برای اهداف پزشکی ضروری محدود کنید. در صورت لزوم حمل و نقل یا حرکت در خارج از AIIR ، در صورت امکان به بیماران دستور دهید که از ماسک جراحی استفاده کنند و آداب بهداشت تنفسی / سرفه را رعایت کنند. پرسنل بهداشتی بیمارانی را که در Airbo هستند حمل و نقل می کنند