مرکز بیماری های واگیر در تاریخ 1 ژوئیه 1946 به عنوان جانشین برنامه کنترل مالاریای جنگ جهانی دوم در مناطق جنگی [6] از دفتر فعالیت های ملی کنترل مالاریا تاسیس شد. [7]
قبل از تأسیس آن ، خرید ماسک زرد سازمانهایی با نفوذ جهانی در کنترل مالاریا کمیسیون مالاریا از اتحادیه ملل و بنیاد راکفلر بودند. [8] بنیاد راکفلر از کنترل مالاریا بسیار حمایت کرد ، [8] تلاش کرد تا برخی از تلاشهای دولتها را بر عهده بگیرند و با آژانس همکاری کنند. [9]
آژانس جدید شعبه ای از خدمات بهداشت عمومی ایالات متحده بود و آتلانتا به عنوان محل بیماری مالاریا در جنوب ایالات متحده به عنوان بومی انتخاب شد. [10] آژانس قبل از تصویب نام مرکز بیماری های واگیر در سال 1946 ، نام ها را تغییر داد (به این متن در زیر مراجعه کنید) دفاتر در طبقه ششم ساختمان داوطلب در خیابان Peachtree واقع شده بودند. [11]
با بودجه ای در زمان حدود 1 میلیون دلار ، 59 درصد پرسنل آن با هدف کنترل و ریشه کن کردن مالاریا در ایالات متحده به کاهش پشه و کنترل زیستگاه مشغول بودند [12] (به برنامه ملی ریشه کن کردن مالاریا مراجعه کنید).
در میان 369 کارمند آن ، مشاغل اصلی CDC در اصل حشره شناسی و مهندسی بود. در سالهای اولیه CDC ، بیش از شش و نیم میلیون خانه غبار پاشی شد که عمدتا دارای DDT بودند. در سال 1946 ، فقط هفت افسر پزشکی مشغول کار بودند و یک نمودار اولیه سازمان ، به نوعی تصوراً ، به شکل پشه ترسیم شد. تحت نظر جوزف والتر مونتین ، CDC به دفاع از مسائل بهداشت عمومی ادامه داد و تلاش کرد مسئولیت های خود را در مورد بسیاری از بیماری های واگیر دیگر گسترش دهد. [13]
در سال 1947 ، CDC مبلغی معادل 10 دلار به دانشگاه اموری برای 15 هکتار (61000 متر مربع) زمین در جاده Clifton در شهرستان DeKalb پرداخت ، که از سال 2019 هنوز خانه دفتر مرکزی CDC است. کارمندان CDC پول را برای خرید خریداری کردند. خیرخواه "هدیه" رابرت دبلیو وودروف ، رئیس هیئت مدیره شرکت کوکاکولا بود. وودروف مدت ها بود که به کنترل مالاریا علاقه مند بود ، و این مسئله در مناطقی که برای شکار می رفت مشکل ایجاد کرده بود. در همان سال ، PHS آزمایشگاه طاعون مستقر در سانفرانسیسکو را به عنوان بخش اپیدمیولوژی به CDC منتقل کرد و یک بخش جدید بیماری های دامپزشکی تأسیس شد. [6]
رشد
مرکز بیماری های واگیر در سال 1960 به مقر فعلی خود نقل مکان کرد. ساختمان 1 در سال 1963 به تصویر کشیده شده است.
یک سرویس اطلاعاتی اپیدمیک (EIS) در سال 1951 تاسیس شد ، دلیل اصلی آن نگرانی های جنگ بیولوژیکی ناشی از جنگ کره بود. این برنامه به برنامه آموزش دو ساله تحصیلات تکمیلی در اپیدمیولوژی تبدیل شد و نمونه اولیه آن برای برنامه های آموزشی اپیدمیولوژی صحرایی (FETP) بود که اکنون [در کشورهای مختلفی یافت می شود] ، که نشان دهنده تأثیر CDC در ترویج این مدل در سطح بین المللی است. [14]
ماموریت CDC فراتر از تمرکز اصلی آن در مورد مالاریا بود و شامل بیماریهای مقاربتی بود که بخش بیماریهای Venereal سرویس بهداشت عمومی ایالات متحده (PHS) در سال 1957 به CDC منتقل شد. اندکی پس از آن ، کنترل سل (در سال 1960) منتقل شد. به CDC از PHS ، و سپس در سال 1963 برنامه ایمن سازی ایجاد شد. [15]
این مرکز از تاریخ 1 ژوئیه 1967 از مرکز ملی بیماری های واگیر (NCDC) و از 24 ژوئن 1970 به مرکز کنترل بیماری (CDC) تبدیل شد. در پایان سازماندهی مجدد خدمات بهداشت عمومی از 1966 تا 1973 ، این مرکز به وجود آمد یک آژانس عامل اصلی PHS است. این مرکز از 14 اکتبر 1980 به مرکز کنترل بیماری تغییر نام یافت. [7] در سال 1987 ، مرکز ملی آمار بهداشت بخشی از CDC شد. [16] یک کنگره ایالات متحده کلمات "و پیشگیری" را به عنوان موثر در 27 اکتبر 1992 اضافه کرد. با این حال ، کنگره دستور داد که CDC اولیه به دلیل شناخته شدن نام خود حفظ شود. [17]
از دهه 1990 ، تمرکز CDC گسترش یافته و شامل بیماری های مزمن ، معلولیت ها ، کنترل آسیب ، خطرات محیط کار ، تهدیدهای بهداشت محیط و آمادگی برای تروریسم است. CDC با بیماری های در حال ظهور و سایر خطرات سلامتی ، از جمله نقایص مادرزادی ، ویروس نیل غربی ، چاقی ، آنفلوانزای مرغی ، خوکی و آنفلوانزای همه گیر ، E. coli و بیوتروریسم مقابله می کند. همچنین ثابت می شود که این سازمان عامل مهمی در جلوگیری از سو abuse مصرف پنی سیلین است. در ماه مه 1994 ، CDC اعتراف کرد که از سال 1984 تا 1989 نمونه هایی از بیماری های واگیر را به دولت عراق ارسال کرده است که متعاقباً برای جنگ بیولوژیک مجدداً مورد استفاده قرار گرفت ، از جمله سم بوتولینوم ، ویروس نیل غربی ، یرسینیا پستیس و ویروس تب دنگ.
تاریخچه اخیر
ستاد Arlen Spectre و مرکز عملیات اضطراری
در 21 آوریل 2005 ، مدیر وقت CDC ، جولی گربرینگ ، رسماً از سازماندهی مجدد CDC برای "مقابله با چالش های تهدیدهای بهداشتی قرن 21" خبر داد. [19] او چهار مرکز هماهنگی تأسیس کرد. در سال 2009 ، دولت اوباما این تغییر را دوباره ارزیابی کرد و دستور داد که آنها را به عنوان یک لایه مدیریت غیرضروری برش دهند. [20]
از سال 2013 ، آزمایشگاه های سطح 4 ایمنی زیست CDC از جمله آزمایشگاه های کمی هستند